30/04/07 – 02/05/07Van La Paz naar Copacabana aan het Lake Titicaca in Bolivia. Dit is het hoogste meer ter wereld waar er gevaren wordt (3820 m).
Een rustige bedoening met een bootuitstapje naar Isla Del Sol, een klein eilandje in het Lake Titicaca waar de eerste Inca volgens de legende geboren zou zijn. De bedoeling was dat we het eilandje te voet zouden doorkruisen van Noord naar Zuid maar Nick had de caca van Lake Titicaca te letterlijk genomen door de dag voordien een vettig hamburgerke naar binnen te spelen. Dus de wandeling werd vervangen door een met krampkes gevulde dag en bezoekjes van de locale WC’s op Isla Del Son. Leve de immodium !
Van Copacabana zijn we verder getrokken richting Peru naar Puno. Dit is een klein stadje ook gelegen aan het Lake Titicaca. Van daaruit hebben we weer een bootuitstapje gemaakt naar de Uros Islands of Islas Flotantes. Drijvende eilandjes gemaakt uit heel veel rietdoor de Uros mensen. Zij leven in rieten hutjes, eten riet, maken hun boten van riet, alles is daar dus riet.
Wel de moeite om te zien en weten dat zij zo primitief kunnen leven, maar denk wel dat hun blijvend bestaan ook wel te danken is aan de vele toeristen die dagelijks langskomen.
Een rustige bedoening met een bootuitstapje naar Isla Del Sol, een klein eilandje in het Lake Titicaca waar de eerste Inca volgens de legende geboren zou zijn. De bedoeling was dat we het eilandje te voet zouden doorkruisen van Noord naar Zuid maar Nick had de caca van Lake Titicaca te letterlijk genomen door de dag voordien een vettig hamburgerke naar binnen te spelen. Dus de wandeling werd vervangen door een met krampkes gevulde dag en bezoekjes van de locale WC’s op Isla Del Son. Leve de immodium !
Van Copacabana zijn we verder getrokken richting Peru naar Puno. Dit is een klein stadje ook gelegen aan het Lake Titicaca. Van daaruit hebben we weer een bootuitstapje gemaakt naar de Uros Islands of Islas Flotantes. Drijvende eilandjes gemaakt uit heel veel rietdoor de Uros mensen. Zij leven in rieten hutjes, eten riet, maken hun boten van riet, alles is daar dus riet.
Wel de moeite om te zien en weten dat zij zo primitief kunnen leven, maar denk wel dat hun blijvend bestaan ook wel te danken is aan de vele toeristen die dagelijks langskomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten