09/10/07 - 18/10/07

Nepal met z'n Himalaya is natuurlijk het trekkingsland met uitstek. In Kathmandu zie je dan ook weer met overvloed de prachtige afritsbare broekskes, de echte geitewolle sokken mannen, fleecekes en mutskes,allemaal klaar om hun goed voorbereide trektocht te realiseren.

De Annapurna bergen maken deel uit van de Himalaya en hier rond bestaat een van de mooiste trekkings in Nepal. Een tochtje van een 14 a 21 dagen rond de verschillende 7en 8000ders doorheen de rijst- en marihuanavelden, mandarijnenbomen, bergrivierkes en kleinde gezellige dorpjes. Al deze dorpjes liggen ver afgelegen van eender welke baan, wat wil zeggen dat alles wat je je kan inbeelden door mensen- en ezelvervoer op z'n bestemming gebracht moet worden. Zo stonden we regelmatig in de file op een klein bergpadje waar ons een 10tal ezels moesten passeren, dan slefte er ons nog wel eens ne local op z'n slippers voorbij met een 60 kg aan snoep en Cola op zijne rug.

Het hoogtepunt van de trekking is dat je van 800 meter langzaam stijgt om uiteindelijk een pas van 5416 meter over te steken. Weer zonder enige acclimatisatie (foei), maar voelde ons nu wel een pak beter, hebben we ons aan dit avontuur gewaagd door om 05u 's morgens door de sneeuw met 't koplampke op deze beklimming te doen. Drie uurtjes later stonden we op de top met lekker, verse, krakende sneeuw, hier en daar een opklaring zodat we toch nog wat hebben kunnen genieten van de "view".

Dit circuit wordt ook wel de "appeltaartroute" genoemd omdat je overal in elk theehuisje onderweg een lekker stuk appeltaart kan eten. Het leuke was dat we op een bepaald moment aan de praat geraakt waren met ne zeer sympathieke, oudere Nepalees die ons vertelde dat hij ook al in Belgie en Nederland op bezoek was geweest in de jaren '70. Deze mens was op curus gekomen om leren pattaten te planten en appeltjes te kweken. En zo heeft hij zijn kennis gedeeld met alle inwoners rond de Annapurna's, die nu volleerde appel-en pattatenkwekers geworden zijn. En dus aan de appelman de grote eer dat het een appeltaartroute geworden is.

Alle dagen waren we al om 07u aan het stappen om tegen een uur of 4 op bestemming aan te komen. Uiteindelijk kwamen we in een wandelroes en bleven we maar gaan zodat we de trekking op 10 dagen hebben gerealiseerd. Fier op ons eigen maar kapot van deze dagen hebben we nu besloten dat dit waarschijnlijk de laatste zware inspanning van onze reis zal geweest zijn. Nu lekker wat uitbollen door boekskes te lezen, genieten van het goedkoop leven hier in Nepal en binnen enkele dagen onze trip verder te zetten naar India.

Alle foto's: http://www.flickr.com/photos/nickenleen/sets/72157602571433879/