23/07/07 - 29/07/07Tijd om Bob Marley op te zetten, want we arriveren in een echt rasta land: Belize.
Een nachtje in Belize City om de volgende morgen met het bootje terug naar een idyllisch eilandje te trekken, Caye Caulker. En wat is er beter dan te ontwaken op een eiland vol met palmbomen, witte stranden en dat op je 30ste verjaardag. 30 jaar mag gevierd worden en zo zijn we de Blue Hole gaan duiken. Dit is een buitengewoon natuurverschijnsel, een ingestorte grot in het midden van het Light House Reef in de Caraïbische zee. Het vormt een perfecte cirkel van 300 m diameteren 150 m diep. Zo hebben we gedoken tot 40 meter diep waar we onder stallagtieten doken en tussen Grey Reef Sharks van 3 m lang die uit het donkere blauwe niets te voorschijn kwamen. Nu zonder te zeveren was dit echt wel een mega ervaring. Duiken tot 40 meter diep is wel redelijk gevaarlijk omdat je bloed door de diepte veel stikstof produceert en hierdoor kan je last krijgen van Nitrogen Narcose en kan je heel raar beginnen reageren onder de vorm van foolish behaviour of zware paniek. Dus vooraleer we het gat insprongen kregen we nog eens een zware briefing dat we elkaar constant in de gaten moesten houden, dat der niemand stomme stoten zou uithalen wat je dood zou betekenen. Ook werd er gezegd dat we snel naar 40 meter moesten gaan om geen tijd en lucht te verliezen. Je verbruikt namelijk zo veel lucht op die diepte en als je te veel aarzelt, moet je je duik stopzetten en terug naar boven. Dus hadden wij al aangegeven dat we als eersten mee naar beneden wilden om niet vanachter te hangen. Maar eens dat we een paar meter diep zaten, begon Nick last te krijgen van water in z'n masker en iedereen was maar aan 't afzakken. Hij bleef maar aarzelen dus ikke effe aan zijn vinnen getrokken en hem mee de diepte ingetrokken want wou echt niet dat onze duik onderbroken moest worden. Snel op 40 meter diep en jaja we voelden ons al snel lekker high tussen die lieve mooie haaien............in een roes onder de stalagtieten door. Maar ik voelde al snel aan dat Nickje het vlaggen had aan de manier hoe hij op alles reageerde, dus moest ik overal z'n handje vasthouden om hem niet als haaievoer achter te laten. Eens een paar meter hoger dan verdwijnt de roes en ook Nick z'n paniek maar blijkbaar was dit voor hem toch wel een ongeloofelijk gevoel.
Drie duiken later kregen we als mooie afsluiter een rumpunch-feestje met reggaemuziek tijdens de twee uur durende bootrit naar Caye Caulker. En wij hebben er nog een schepke bovenop gedaan en afgesloten met een serieuze lobster-maaltijd.
De volgende dag hebben we ons nog wat in het onderwaterleven gestort, deze keer een snorkeltrip op een reggae zeilboot naar de beste plaatsjes in het Barrier Reef. Nurse sharks, stingrays, great barracudas en het mooiste coraal. Deze dag werd ook weer afgesloten met de nodige rumpunch, nacho's met verse lobster en 's avonds nogmaals een dikke kreeft onder onze neus.
De volgende dagen hebben we nog wat aan ons kleurke gewerkt vooraleer we de grens overstaken richting Mexico.
Een nachtje in Belize City om de volgende morgen met het bootje terug naar een idyllisch eilandje te trekken, Caye Caulker. En wat is er beter dan te ontwaken op een eiland vol met palmbomen, witte stranden en dat op je 30ste verjaardag. 30 jaar mag gevierd worden en zo zijn we de Blue Hole gaan duiken. Dit is een buitengewoon natuurverschijnsel, een ingestorte grot in het midden van het Light House Reef in de Caraïbische zee. Het vormt een perfecte cirkel van 300 m diameteren 150 m diep. Zo hebben we gedoken tot 40 meter diep waar we onder stallagtieten doken en tussen Grey Reef Sharks van 3 m lang die uit het donkere blauwe niets te voorschijn kwamen. Nu zonder te zeveren was dit echt wel een mega ervaring. Duiken tot 40 meter diep is wel redelijk gevaarlijk omdat je bloed door de diepte veel stikstof produceert en hierdoor kan je last krijgen van Nitrogen Narcose en kan je heel raar beginnen reageren onder de vorm van foolish behaviour of zware paniek. Dus vooraleer we het gat insprongen kregen we nog eens een zware briefing dat we elkaar constant in de gaten moesten houden, dat der niemand stomme stoten zou uithalen wat je dood zou betekenen. Ook werd er gezegd dat we snel naar 40 meter moesten gaan om geen tijd en lucht te verliezen. Je verbruikt namelijk zo veel lucht op die diepte en als je te veel aarzelt, moet je je duik stopzetten en terug naar boven. Dus hadden wij al aangegeven dat we als eersten mee naar beneden wilden om niet vanachter te hangen. Maar eens dat we een paar meter diep zaten, begon Nick last te krijgen van water in z'n masker en iedereen was maar aan 't afzakken. Hij bleef maar aarzelen dus ikke effe aan zijn vinnen getrokken en hem mee de diepte ingetrokken want wou echt niet dat onze duik onderbroken moest worden. Snel op 40 meter diep en jaja we voelden ons al snel lekker high tussen die lieve mooie haaien............in een roes onder de stalagtieten door. Maar ik voelde al snel aan dat Nickje het vlaggen had aan de manier hoe hij op alles reageerde, dus moest ik overal z'n handje vasthouden om hem niet als haaievoer achter te laten. Eens een paar meter hoger dan verdwijnt de roes en ook Nick z'n paniek maar blijkbaar was dit voor hem toch wel een ongeloofelijk gevoel.
Drie duiken later kregen we als mooie afsluiter een rumpunch-feestje met reggaemuziek tijdens de twee uur durende bootrit naar Caye Caulker. En wij hebben er nog een schepke bovenop gedaan en afgesloten met een serieuze lobster-maaltijd.
De volgende dag hebben we ons nog wat in het onderwaterleven gestort, deze keer een snorkeltrip op een reggae zeilboot naar de beste plaatsjes in het Barrier Reef. Nurse sharks, stingrays, great barracudas en het mooiste coraal. Deze dag werd ook weer afgesloten met de nodige rumpunch, nacho's met verse lobster en 's avonds nogmaals een dikke kreeft onder onze neus.
De volgende dagen hebben we nog wat aan ons kleurke gewerkt vooraleer we de grens overstaken richting Mexico.
2 opmerkingen:
"Maar ik voelde al snel aan dat Nickje het vlaggen had aan de manier hoe hij op alles reageerde"
Nick z'n lichaamstaal spreekt boekdelen :-) zekers as het iets irriterend is.
Lobster kan wel smaken , mer ni 3keer op 2 dagen wer! Das zuals de mossels hier op tafel.
Enjoy the pleasure.
MiderTech
Ja, waarschijnlijk dus het is
Een reactie posten