Osorno en Parque Nacional Puyehue (Chili)

Jaja, met een pijne poep op weg naar Chili.

Er is een heel mooi nationaal park gelegen net over de grens met Argentinië nl. Parque Nacional Puyehue met vulkanen, meren, warmwaterbronnen en geisers. Dit is alles is te bezichtigen met een 4 daagse trek.
Dus in Bariloche hebben we de bus genomen naar Osorno in Chili. Osorno ligt nu net voorbij dit park en om geen tijd te verliezen hadden we met de busmaatschappij geregeld dat ze ons vlak aan de ingang van het park moesten afzetten. Dus moesten we wel al ons eten voor de 4 daagse trek meenemen uit Argentinië. Bij de vorige grenscontrole hadden ze enkel de handbagage gecontroleerd, dus no problemo......Leenus en Nickos hebben hun brokje kaas, gerookte ham, ajuin, paprika, kool, dulche de leche,....(forbidden goods) allemaal in de grote rugzak gestoken want daar komen ze blijkbaar niet controleren. Dus rijden maar met de bus doorheen het Lake District in Argentinië naar de grens....Eerste grenscontrole in Argentinië....honden die al eens mochten snuffelen aan willekeurige bagage, gelukkig niet die van ons !!!! Geen probleem, terug het busje in op weg naar de volgende grenscontrole van Chili. Echt....boenkeboenk, de kofferruimte van de bus wordt open gedaan en alle rugzakken worden uit de koffer gehaald. Net hiervoor hebben we op erewoord een document moeten ondertekenen dat we geen groenten, fruit, vlees, kaas, gedroogd fruit en dergelijke invoerden, dus niets aan te geven hebben. Elke overtreding will be punished by jail ! Owkay, niets aan te geven ! Maar....op een echte controle hadden we dus niet gerekend en zeker niet dat alle rugzakken op een transportband werden gelegd om gescand te worden. Wij gingen dood...zag mij al zitten in de Chileense gevangenis....maar wonder boven wonder, hebben ze niets opgemerkt. Maar dit willen we echt niet meer meemaken....stom. stom. stom!
Een uurtje later zijn we echt in de middle of nowhere gedropt nl. Anticura. En zo konden we aan onze trektocht beginnen: van Anticura naar Baños de Caulle.
Dag 1:
10,5 km waarvan 1070 m stijgen, de trektocht begint door een echt elfen-, trollen-, fregels-landschap doorheen een mooi regenwoud. Zo kreeg ik plots 2 modieuse bamboewandelstokken van Nick in m'n pollekes gestopt om aan een mega klim te beginnen. Zo stijl omhoog, nog nooit gedaan en willen we niet echt meer direct doen...er kwam geen einde aan. 5uurtjes bergop wer uiteindelijk beloond met een mooi kampplaatsje aan de voet van de vulkaan Puyehue, een prachtige zonsondergang en een ferme maaneclips als afsluiter van de vermoeiende dag.
Dag 2:
Naar de top van de vulkaan, over de losse lava stenen, 3,5km waarvan 630 m stijgen.....haphap naar adem. En dan wwwwwwaaaaaaaaaaaaaaaauuuuuuuuuuuuuuw: een echte krater. Raar dat de aarde zo'n dingen kan doen en zo af en toe protjes van lava laat. straf! Van hieruit konden we ook nog andere vulkanen zien: zoals vulkaan Osorno, vulkaan Lanin, Choshuenco, Casablanca, Tronador,....
Terug naar beneden om verder te trekken naar de Baños de Caulle: natuurlijke warmwaterbronnen waar je echt een badje kan nemen....14,5 km verderop doorheen een ruig landschap dat veel weg had van een maan- of mars landschap.
De pijne voetjes, schouders, rug werden echt snel vergeten als we daar in ons adamkostuum in de Baños lagen.....zalig.
Tot er nen Duitser en 2 Israëli bij kwamen liggen, hebben we ons terug wat aangekleed.
Dag 3:
Minder mooi weer, mieserig, wat mistig....maar wij als echte berggeiten staan weer al klaar om de trip verder te zetten naar de geisers. 11km verder, meerdere malen moesten we een riviertje overspringen want ik echt niet kan met de kapotte knie, dus na enkele keren schoenen aan en schoenen uit, had ik toch besloten om steeds met mijn sandalen doorheen de ijskoude riviertjes te gaan...pijnlijk maar geen gezever met natte voeten en natte kousen. Jammer van het weer maar die geisers was ook weer de moeite, broebelende modderpoelen, stoom dat uit de grond komt, geur van rotte eieren, puur zwavelzuur. Na dit te hebben gezien, keerden we terug naar de Baños om ons tentje af te breken en af te zakken naar ons eerste kampplaatsje. Het weer werd minder goed en er kwam meer mist op draven. Het Israëli's koppel Adam en Eva wilden graag met ons mee omdat ze zelf schrik hadden hun weg te verliezen. Gezellig met ons 4 door de mist op zoek naar de volgende wegwijzer....dit was gezellig tot een half uur later want toen begon het te draschen dat het niet normaal was....sop sop , met natte voeten verder trekken naar de hut. Er werd geen woord meer gezegd, alleen stappen stappen en naar de weg kijken, niet rusten en gaan met die banaan.....record verbroken!
Aangekomen aan het hutje, hebben we alles uitgespeeld, droge kledij aangetrokken en ons proberen opwarmen aan een klein stoofke dat in die hut aanwezig was....wat toch wel lukte.
Dag 4:
Vroeg opgestaan om de steile helling van dag 1 weer af te dalen met nog zeer vochtige kledij aan....ook hier record verbroken want 2,5u later stonden we al beneden.....zalig. Soms vragen we ons ook wel af waarom we steeds weer willen afzien...een beetje masochistisch, niet?
Verlangend naar een douche, naar een volgende bestemming, volgende hostel moesten we ons trip verder zetten naar Osorno, maar omdat we daar helemaal alleen tussen de frambozenvelden stonden, heeft mijn Nickje een lift geregeld naar Osorno en dit met de max van ne camion....100 km met ne supervriendelijke camionchauffeur, 5 woorden Spaans en toch heel gezellig. Ik werd al direct Claudia Schiffer with the red nose gedoopt en Nickje werd Marlon Brandon.
Uiteindelijk hebben we in Osorno een nachtbus kunnen regelen naar Santiago en zijn we nu pas gewassen....erg hè....al een chance dat niemand van jullie erbij was....!
alle foto's: http://www.flickr.com/photos/nickenleen/sets/72157594576100967/