02/03/07 - 07/04/07Na onze vermoeiende jeeptrip, hadden we er een paar rustigere dagen opzitten. Van stadje naar stadje, op ‘t gemakske van de één gammelbus naar de andere.
Zo zijn we vanuit Uyuni verder doorgetrokken naar Potosi, het hoogstgelegen stadje van de hele wereld nl. 4070m. Heel rustig en gezellig en maakt deel uit van UNESCO Werelderfgoed. Is gekend om z’n zilvermijnen, die we dan ook zijn gaan bezoeken. Amai ze.....kinderarbeid bestaat dus echt nog wel, 12 jarigen die daar hard labeur verrichten, is daar de normaalste zaak. Heel primitieve toestanden, geen ISO normen....en verdienen wel 3,5 euro per dag. Wij hebben dus echt niet te klagen!
Verder hebben we in Potosi nog lekker gegeten en gedronken voor geen geld, en dan is het echt feest natuurlijk. Fondue met een literke plaatselijke cocktail voor 10 euro.
Van Potosi naar Sucre, de hoofdstad van Bolivia en ook deeluitmakend van UNESCO Werelderfgoed. Witte koloniale gebouwen tegen de bergflanken, veel cathedralen, kerken, pleintjes, verder niet veel grootste activiteit te beleven buiten lekker en goedkoop eten. Wel zijn we iets buiten de stad naar echte voetafdrukken van dinosaurusen gaan kijken. Blijkbaar bevinden zich hier de meeste afdrukken. Wist eigenlijk heel weinig over die beesten maar weet nu dat den Trex de gevaarlijkste ooit was.
Bolivia is toch wat apparter dat Argentinië en Chili. We zijn nu toch wel af en toe gechoqueerd van wat we allemaal zien. Tijdens de bustrip van Uyuni naar Potosi zagen we een vrouw haar kind slaan met een broeksriem. Verder passeerden we een wei met hinkende ezels omdat hun poten waren samengebonden. En zagen in het centrum van Sucre een oud Boliviaans madammeke op haar hurkje een goed kakske doen.
En zo gaat onze trip verder....met de bus naar Santa Cruz….15 uur onderweg.
Zo zijn we vanuit Uyuni verder doorgetrokken naar Potosi, het hoogstgelegen stadje van de hele wereld nl. 4070m. Heel rustig en gezellig en maakt deel uit van UNESCO Werelderfgoed. Is gekend om z’n zilvermijnen, die we dan ook zijn gaan bezoeken. Amai ze.....kinderarbeid bestaat dus echt nog wel, 12 jarigen die daar hard labeur verrichten, is daar de normaalste zaak. Heel primitieve toestanden, geen ISO normen....en verdienen wel 3,5 euro per dag. Wij hebben dus echt niet te klagen!
Verder hebben we in Potosi nog lekker gegeten en gedronken voor geen geld, en dan is het echt feest natuurlijk. Fondue met een literke plaatselijke cocktail voor 10 euro.
Van Potosi naar Sucre, de hoofdstad van Bolivia en ook deeluitmakend van UNESCO Werelderfgoed. Witte koloniale gebouwen tegen de bergflanken, veel cathedralen, kerken, pleintjes, verder niet veel grootste activiteit te beleven buiten lekker en goedkoop eten. Wel zijn we iets buiten de stad naar echte voetafdrukken van dinosaurusen gaan kijken. Blijkbaar bevinden zich hier de meeste afdrukken. Wist eigenlijk heel weinig over die beesten maar weet nu dat den Trex de gevaarlijkste ooit was.
Bolivia is toch wat apparter dat Argentinië en Chili. We zijn nu toch wel af en toe gechoqueerd van wat we allemaal zien. Tijdens de bustrip van Uyuni naar Potosi zagen we een vrouw haar kind slaan met een broeksriem. Verder passeerden we een wei met hinkende ezels omdat hun poten waren samengebonden. En zagen in het centrum van Sucre een oud Boliviaans madammeke op haar hurkje een goed kakske doen.
En zo gaat onze trip verder....met de bus naar Santa Cruz….15 uur onderweg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten